Via Fiji knallen we in vier uurtjes terug naar Nieuw Zeeland om vervolgens naar het paradijs te vliegen. Het naar Captain Cook vernoemde groepje pareltjes midden in de Pacific, daar zetten we de volgende voetafdrukken in het zand.

Standaard worden gasten op Rarotonga, het grootste drijvende stukje hemel van de archipel, met ukelelemuziek en vrolijk zingende hawaiishirtmannetjes opgewacht. Rarodise...zoals de vredige ronde eilandbewoners hun eiland noemen is in een uurtje met de scooter te ronden, heeft een spannende groen gebergte in het midden en heeft een door riffen beschermde kustlijn met jawdropping wit zand. Iedereen vraagt hier of je op huwelijksreis bent....en eerlijk gezegd zullen we het na Cook lastig krijgen mochten we ooit op een nog adembenemender plekje bovengenoemde ooit misschien toevallig in de verre verre toekomst van plan zijn.

Enfin....de Cook Islands is puur genieten. Te meer ook omdat we een deal hebben gesloten met een kiteschool hier die via een genieus ingewikkeld systeem 2 kite-artikelen en een advertentie wil ruilen tegen debenjel twee weken in twee topresorts voor nulkommanothing.....goddelijk.

De grote factor waarom het hele kitesurfartikelgebeuren draait schitterd echter door grote afwezigheid. Overal waar we komen schudden mooi bruine dames hun rieten rokjes en ingecocosnote borsten en dansen stoere Cookse krijgers hun vuurdans.....maar de wind lijkt niet wakker te krijgen. Palmbomen ruisen net genoeg om ons elke dag weer met enthousiame kites te doen oppompen om ze vervolgens s'avonds ongebruikt weer leeg te laten lopen. Het windseizoen...dat is na het honeymoonseason dude....dat horen we menigmaal.

Na een paar dagen Rarotonga vliegt een klein toestelletje ons naar...rapapapaaa Aitutaki....waar de foltering van het Pacifische vacuum een week lang verder aanhoudt...Het resort mag hier dan nog paradijselijker zijn, het eten nog lekkerder, de grootste kite lagune ter wereld blijft echter onberoerd en houd haar wilde kitegeheimen mysterieus voor ons verborgen als de reuzenoesters die we bij het snorkelen zien liggen. We zetten een stempel in ons paspoort op One Foot Island...omdat Floortje Dressing dat ook deed en verkennen deze verzonken vulkaan boven en onder water.....met scooter en snorkel tot onze ogen zeer doen van al dit helder heerlijk stukje heaven met haar krachtige grote gezellige inwoners met bloemenkranzen die elke gelegenheid aangrijpen om in zang en dans hun ware spirit te tonen.

We vliegen weer naar Raro...fris en vochtige puist in eeuwig turqoise...best westers...lekker behapbaar...heerlijk chilleiland met hier en daar een golfsurfgolf....hier en daar een kitebare lagune.....rustgevende haventjes laten zongebruinde zeezeilers hun wonden likken en vers fruit in slaan, als ze niet door de zoete geur en de mooie vrouwen hier voorgoed ankeren....

Wij verlaten Cook voor de USA.....maar iets van ons blijft hier achter. Bryn en Troy nemen afscheid van ons....we wensen hen een hoop wind....en kiteklanten.